powstanie obietnicy
obfitujący splendor
niepokonany duch
odrodzenie tradycji
Dwór w Wilkowicach został wybudowany ok. 1850 roku na życzenie Leonarda Wilskiego. Dwór jest historyczną budowlą w stylu neoklasycystycznym, wzniesioną z cegły na planie wydłużonego prostokąta. Pierwotnie obejmował on tylko dzisiejszą siedmioosiową część środkową z ryzalitem zwieńczonym trójkątnym szczytem, oraz dwukolumnowym portykiem, utrzymującym taras na piętrze.
Dwór w obecnym kształcie jest budowlą składającą się z części parterowej z mieszkalnym poddaszem oraz czteroosiowej części piętrowej. Wyjątkowo piękny jest strych z fragmentami gontowego dachu, gdzie zawsze wisiały suszone zioła. Nastrój tworzą także znajdujące sie pod całym budynkiem wysokie piwnice z łukowym sklepieniem. Urozmaiceniem części parterowej jest piętrowy ryzalit zwieńczony trójkątnym szczytem, zdobiony dwukolumnowym portykiem podtrzymującym taras na wysokości poddasza. Zaprojektowany z tyłu Dworu kryty dachem osadzonym na czterech filarach taras stanowi naturalne połączenie Dworu z założeniem ogrodowym. Klatka schodowa wiedzie na mieszkalne poddasze i piętro. Dwór w części parterowej nakrywa dach trójpołaciowy, część piętrową – czterospadowy. Wewnątrz w salonie znajdują się dwie charakterystyczne kolumny toskańskie, dzięki którym sala otrzymała nazwę Sali Kolumnowej. W Dworze znajdują się stropy drewniane z resztkami sztukaterii, na której podstawie został odrestaurowany cały kompleks sztukateryjno-gzymsowy wieńczący historyczną część Dworu. Rezydencję otacza park krajobrazowy z połowy XIX w., przekomponowany w 1910 r., podobnie jak park w pobliskiej Rossosze, według projektu Stefana Celichowskiego.
W czasie wojny Dwór Wilkowice był schronieniem dla wielu postaci polskiej kultury, sztuki, nauki i biznesu. Przebywali tu między innymi: pianista Henryk Sztompka, śpiewaczka Wanda Roesler-Stokowska z córkami, późniejszy rektor Akademii Medycznej Dąbrowski oraz dziedziczka Krystyna Strzembosz. Pod przybranym nazwiskiem ukrywali się tu również żona, córka, syn i wnuczka generała Andersa. To tutaj narodziła się legenda o jego powrocie na białym koniu i wyzwoleniu Polski spod okupacji.
W sierpniu 1941 roku po nominacji Generała Władysława Andersa na dowódcę Armii Polskiej, żona Generała Władysława Andersa – Irena z domu Jordan-Krąkowska, pod zmienionym nazwiskiem Irena Miłosz, w obawie o swoje bezpieczeństwo wyjechała do majątku dworskiego w Wilkowicach, należącego do rodziny Wilskich.
Aby przekazać nastrój Dworu z tego okresu, warto przytoczyć słowa Anny Anders-Nowakowskiej, córki Generała Andersa:
Ostatnimi właścicielami dworu byli: poległy 5 października 1939 roku w bitwie pod Kockiem adwokat Tytus Jerzy Wilski, oraz jego teść Tytus Wilski, który opuścił dwór w roku 1946.
Po odzyskaniu niepodległości i przejęciu władzy przez rząd komunistyczny, Dwór Wilkowice został przejęty na własność państwa i w ciągu następnych dziesięcioleci pełnił różne funkcje popadając w coraz
gorszą kondycję.
W 2006 r. Dwór pozyskał właścicielkę, która studiowała sztukę, pedagogikę, dyplomację oraz rolnictwo. Różnorodna wiedza i doświadczenie pozwala na tworzenie harmonijnej wizji przyszłości.
Dziś, Dwór Wilkowice jest wpisany do rejestru zabytków pod numerem 594/83. Powierzchnia zabudowy Dworu zajmuje ok. 2000 m2. Jest on usytuowany w odległości ok. 70 km od Warszawy oraz ok. 60 km od Łodzi.
Transformacja doprowadziła do odkrycia myśli przedniej dla Dworu - tworzenie wyjątkowych rodzimych win, przytaczając sztukę winnictwa do naszego kraju.
transformacja
DworuWilkowice
quo vadis?
"Dokąd idziesz?" - jest to pytanie o odpowiedzialność zrodzoną z odrestaurowanego Dworu Wilkowice
Istotnie, szersze rozumienie słowa "transformacja" znaczy szukanie nowych metod aby kontynuować i ponownie odkrywać blask życia nieodłącznie związany z Wilkowicami, jeżeli jest to niezakłócone i tylko chronione
Architektura
Dwór przekazuje swoją neoklasycystyczną architekturę i atmosferę, wewnątrz i na zewnątrz. Warto zauważyć harmonia wraz ze środowiskiem naturalnym jaką osiąga Dwór - zaprezentowana mozaika w ceglanej fasadzie spichlerza została wyrzeźbiona przez jaskółki, które tutaj gniazdują.
Aspekt strukturalny Dworu też posuwa się dalej poza odnowę i stara się zwiększać rozmach Dworu. Zaprojektowany z tyłu Dworu kryty dachem osadzonym na czterech filarach taras stanowi naturalne połączenie Dworu z założeniem ogrodowym.
Fragment tych elementów można ujrzeć w Galerii Dworu.
Natura & Wino
Naturalne położenie Wilkowic oferuje wspaniały klimat do kultywacji i wykształcenia zalążek winogron do poziomu wytrawnego wina czekającego na libacje.
Ekspertyza wypracowana poprzez niezliczone próby pozwala perfekcyjnie zgrać odmianę winogron z darem lokalnego mikroklimatu, trzymając się podstaw organicznych.
Kultura Dworu
Misją Dworu Wilkowice jest zbudowanie ostoi będącym wzorcem kulturowym. naukowym i gospodarczym dla następnych pokoleń
Zatracone pokoleniowe zaufanie jest przywracane poprzez organizację wydarzeń, zapraszając czołowe postacie w swoich różnych dziedzinach: aby kształcić, współpracować, budować przyjaźnie.